NASZ EKSPERT: Patrycja Jakimik, mgr farmacji
MIEDŹ JEST SKŁADNIKIEM MINERALNYM NIEZBĘDNYM DO PRAWIDŁOWEGO FUNKCJONOWANIA ORGANIZMU CZŁOWIEKA. ZARÓWNO NIEDOBÓR JAK I NADMIAR MIEDZI MOŻE WPŁYNĄĆ NEGATYWNIE NA NASZE ZDROWIE. DO CZEGO POTRZEBNA NAM JEST MIEDŹ KIEDY NALEŻY ROZWAŻYĆ JEJ SUPLEMENTACJĘ?
CZYM JEST MIEDŹ?
Miedź należy do niezbędnych mikroelementów, które warunkują prawidłowe funkcjonowanie organizmu człowieka. Jej obecność jest niezbędna m.in. do prawidłowego przebiegu procesów metabolicznych, metabolizmu żelaza, syntezy neuroprzekaźników oraz tkanki łącznej. W organizmie człowieka pierwiastek ten obecny jest przede wszystkim w kościach i mięśniach. W mniejszych ilościach znajduje się także we krwi, mózgu i wątrobie.
ROLA MIEDZI W ORGANIZMIE CZŁOWIEKA
Miedź jako składnik wielu enzymów odgrywa ważną rolę w regulacji metabolizmu tłuszczów i węglowodanów. Wraz z żelazem bierze udział w powstawaniu erytrocytów, czyli krwinek czerwonych. Odgrywa istotną rolę w utrzymaniu prawidłowego stanu kości, nerwów oraz naczyń krwionośnych. Miedź wpływa na prawidłowe funkcjonowanie układu immunologicznego oraz uczestniczy we wchłanianiu żelaza. Utrzymanie prawidłowego stężenia miedzi pomaga w zapobieganiu osteoporozie oraz chorobom układu krążenia. Odgrywa także ważną rolę w prawidłowym funkcjonowaniu układu nerwowego i mózgu. Jej odpowiedni poziom jest również ważny dla zachowania płodności u mężczyzn, ponieważ obecność miedzi jest niezbędna do przebiegu procesu spermatogenezy. Kolejną rolą miedzi jest zachowanie dobrego stanu skóry oraz opóźnienie procesów jej starzenia. Miedź bowiem bierze udział w syntezie kolagenu i elastyny, a dodatkowo wykazuje silne właściwości antyoksydacyjne.
NIEDOBÓR I NADMIAR MIEDZI: JAKIE SĄ OBJAWY?
Niedobór miedzi może stanowić przyczynę zaburzeń neurologicznych oraz niedokrwistości powiązanej z nieprawidłowym wykorzystaniem żelaza. Duże niedobory wpływają na wzrost podatności kości na złamania, obniżenie odporności i opóźnienie wzrostu. Mogą też przyczyniać się do rozwoju chorób układu krążenia. Objawy niedoboru miedzi to również nasilone zmęczenie, nieostre widzenie, drętwienie, uczucie mrowienia, występowanie drgawek oraz niestabilny chód.
Zbyt wysoki poziom miedzi występuje rzadko. Jego obecność skutkuje wystąpieniem objawów toksycznych. Powoduje wystąpienie nudności, wymiotów, bólu brzucha, biegunki, zawrotów i bólów głowy, ogólnego zmęczenia oraz metalicznego posmaku w ustach.
NATURALNE ŹRÓDŁA MIEDZI
Miedź jest zazwyczaj dostarczana w odpowiedniej ilości wraz z dietą. Obecna jest zarówno w produktach pochodzenia roślinnego, jak i zwierzęcego. Warto jednak pamiętać, że lepiej przyswaja się przy jednoczesnym spożywaniu białka zwierzęcego. W przypadku niedoborów miedzi, zwiększa się jej przyswajalność z pożywienia. Bogatym źródłem miedzi są suche nasiona roślin strączkowych, nasiona słonecznika, pestki dyni, migdały, orzechy wątroba, kakao, płatki owsiane, pełnoziarniste pieczywo, ryby i skorupiaki.
SUPLEMENTACJA MIEDZI Z APTEKI
Miedź obecna jest w suplementach diety w połączeniu z innymi minerałami. Ze względu na niewielkie dzienne zapotrzebowanie na miedź oraz dostateczną podaż wraz z prawidłową dietą, zaleca się aby niedobory uzupełniać poprzez dietę.
Źródła:
- Ogórek M., Gąsior Ł., Pierzchała O., Daszkiewicz R., Lenartowicz M. Rola miedzi w procesie spermatogenezy. Postępy Hig Med Dosw 2017; 71: 662-680
- Wachnik A. Fizjologiczna rola miedzi i jej znaczenie w żywieniu. Część II. Udział miedzi w budowie enzymów i czynniki wpływające na stan odżywienia organizmu miedzią. Roczniki Państwowego Zakładu Higieny 1987; 38(6): 491-497